Zaterdag 26 oktober 2013 Column van Otto: A7
‘En? Hoe bevalt het in Hoorn?’ Afgelopen week was ik weer in mijn oude habitat en sprak ik met wat oude vrienden.
Als ik dan naar eerlijkheid antwoord – en dat doe ik meestal – dan zeg ik dat we het geschoten hebben met het huis en de buurtjes, maar dat me de verbinding met de randstad vies tegenvalt! Het is al meerdere keren voorgekomen dat het hele land filevrij was en waar stond die ene file? Ja dus; op de A7!!
In de regio waar ik vandaan kom heb ik de jaren voor de verhuizing intens kunnen genieten van elke meter asfalt; want door alle werkzaamheden stond daar zoveel file dat ik bewust een auto met automaat ben gaan rijden! Inmiddels is de file daar opgelost, maar nu is het hier dus feest!
Goed, Berthold Gunster leerde mij omdenken; dus dat probeer ik bij deze.
Optie: de motor. Nee, dat is geen optie. Na in mijn jonge jaren een paar keer onvrijwillig onze planeet gekust te hebben heb ik mijn helm aan de wilgen gehangen. (Rare uitspraak eigenlijk; je hebt maar 1 wilg nodig om iets aan te hangen, toch? Maar dit terzijde)
Optie 2: buiten spitstijden afspreken. Dat doe ik al!! Maar bepaalde onverlaten hebben er blijkbaar lol in vlak vóór me tegen elkaar te gaan aan te rijden!!
Optie 3: wind je niet zo op.
Ik wind me niet op! Ik praat duidelijk!!
Logisch oplossing; pak de trein. Bij deze: deze woorden zijn geschreven terwijl de intercity naar Utrecht vertrekt van Amsterdam centraal.
Gratis WiFi; da’s positief.
Krantje erbij; niet gespeend van sensatiejournalistiek, dús vermakelijk. Da’s positief! Bestickerde auto staat ondertussenbij het station reclame te maken (heeft u ‘m al gezien?) Da’s positief!
Maar eigenlijk is de grootste winst: ik kan aan dit blog werken! Anders was u verstoken gebleven! Wat had u anders met deze minuten moeten doen? Precies! Met dank aan de NS!
En nou was het zo leuk geweest als ik dit verhaal positief had kunnen afsluiten, maar helaas; de terugreis was belabberd. Perronborden die 3 minuten voor vertrek opeens een totaal andere trein aankondigen, rennen dus naar een spoor kilometers verderop, met nog naklotsende oksels op Schiphol aankomen om er daar achter te komen dat de sprinter naar Hoorn al is gevlogen! Nee, de volgende keer sluit ik weer lachend aan in de autopolonaise! Watch me!
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/117462925″ params=”auto_play=true” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]
