16 december 2019 – Column Marjolijn Dölle: 30 uur werken
Deze week kwam het CNV met het voorstel om de 30 urige werkweek in te voeren. Het CNV wil dat er een einde komt aan de 36 tot 40 urige werkweek, omdat veel te veel mensen burnout raken doordat zij werk en privé nauwelijks kunnen combineren. Het ziekteverzuim is torenhoog en kost heel veel geld, los van alle fysieke, psychische en sociale problemen die ziekte met zich meebrengt.
Ik las het artikel met gemengde gevoelens. Eerlijk gezegd vind ik 36 of 40 uur prima te doen, als je uit de kleine kinderen bent en niet te veel mantelzorg hoeft te doen. Ik ben al jaren voorstander van generatiegericht werken. In welke fase van je leven kun je meer of minder aan? Pas daar de omvang van je dienstverband op aan.
Dus om nou heel betuttelend iedereen 30 uur te laten werken gaat mij echt te ver. Tenzij…..het terugbrengen van het aantal uren in de week ook iets gaat opleveren voor de mensen die nu aan de zijlijn staan.
De kwetsbare doelgroepen, zoals dat heet. En waarover het SCP (sociaal en cultureel planbureau) onlangs heeft gezegd dat het mislukt is om die aan het werk te helpen. De Participatiewet, ingevoerd in 2015, had dat moeten regelen. Na 5 jaar is echter gebleken dat kwetsbare mensen nauwelijks meer werken dan voor de invoering van de Participatiewet.
dan zeg ik “Doen! Goed idee, meteen uitvoeren!”
Als er nu een actie zou komen, om alle banen te gaan verminderen met 6 uur, en die 6 uur in te richten met ondersteunende taken, hand en spandiensten, en daar banen voor te maken voor deze doelgroep…… dan zeg ik “Doen! Goed idee, meteen uitvoeren!”
En als je winst dan ook nog eens is, dat er minder mensen burnout raken en je ziekteverzuim afneemt, dan is dat mooi meegenomen. Wat ik zelf de leukste winst vind, als dit uitgevoerd wordt, is dat we gewoon een veel leukere werkomgeving krijgen met een gezonde mix van mensen, een afspiegeling van de samenleving. Alleen daardoor al raak je niet geconfronteerd met een burnout.
Je gaat veel meer relativeren, als je samenwerkt met mensen die rond moeten komen van het wettelijk minimum loon. Als je samenwerkt met mensen met een beperking. Zij zijn dolblij als zij 30 uur kunnen werken en daarmee uit de uitkering kunnen komen of gewoon erbij kunnen horen.
Ik denk dat we met zijn allen veel meer begrip krijgen voor elkaar, geduld krijgen voor elkaar en waardering krijgen voor elkaar.
Als dat geen mooie Kerstgedachte is! Ik ga ervoor: 30 uur werken moet, maar alleen als iedereen er toe doet! Zo wordt de Participatiewet zeker weten een succes!
