11 mei 2021 – Column Marjolijn Dölle: Participatiewet
Al maandenlang is er in de politiek van alles te doen rond de toeslagenaffaire. En in het verlengde daarvan, rond de Participatiewet. Dat kwam vooral door de publiciteit rond het voorbeeld van een mevrouw uit Wijdemeren, die wekelijks boodschappen van haar moeder kreeg terwijl ze een bijstandsuitkering had. Deze wekelijkse bijdrage van haar moeder had ze niet vermeld en dat had ze wel moeten doen. Hopsakee, en dus werd er een dikke € 7000 teruggevorderd en werd mevrouw bestempeld als fraudeur. Later werd duidelijk dat er nog wel enige aspecten in dit voorbeeld een rol speelden, waardoor het heus niet zo gek was dat de gemeente geld terugvorderde.
Dat snap ik gerust, want concrete voorbeelden laten een wet leven.
Maar de beer was los! Het hele politieke speelveld is nu plots van mening, dat de Participatiewet veel te streng en onrechtvaardig is. En de Fraudewet is onmenselijk en drijft weerloze burgers in uitzichtloze schulden. Dat snap ik gerust, want concrete voorbeelden laten een wet leven. Toen diezelfde politiek besloot om deze wetten aan te nemen, was het alleen nog maar papier, en kon niemand bevroeden dat het zo zou kunnen uitpakken. En nu met zijn allen meehuilen met de wolven in het bos?? Dat is mij wat te makkelijk!
Jaren geleden was de bijstand veel minder streng, en was het algemene sentiment dat de gemiddelde bijstandsgerechtigde veel te veel in de watten werd gelegd. Nu is de andere kant van de medaille aan de orde. Als bijstandsgerechtigde ben je al bijna een verdachte, bij wijze van spreken. En ik ben het er volledig mee eens, dat daar verandering in moet komen. Maar wat is nu concreet de oplossing voor dit probleem??
Wat mij betreft is er maar één oplossing: BANEN!
Wat mij betreft is er maar één oplossing: BANEN! Zorg dat er voldoende werkgelegenheid is voor al die mensen die nu op een uitkering zijn aangewezen. De meeste mensen willen werken! De meeste mensen willen deel uitmaken van een sociaal systeem, waarbij ze voor zichzelf kunnen zorgen en tegelijkertijd de steun van anderen (collega’s en werkgever) kunnen ervaren. Bovendien is al in talloze onderzoeken aangetoond, dat het hebben van een baan en de structuur die dat met zich meebrengt, de oplossing is voor heel veel problemen. Daarom doe ik een dringend appèl op de politiek. Niet een repressieve wet die mensen klemzet is de oplossing, noch een versoepeling die mensen loslaat is de oplossing. Wat wel werkt is werk.
Lieve overheid; zorg voor banen. Ondersteun reshoring en haal productiewerk terug naar Nederland. Creëer banen om eenzaamheid te bestrijden, om de zorg en de politie te ondersteunen. Er is genoeg te bedenken….als mensen maar een baan hebben. En betaal dit met een fatsoenlijk loon. Geloof me, dat is een stuk voordeliger dan al die uitkeringen met toeslagen en alle administratie die dat met zich meebrengt. Nogmaals: werk is de oplossing voor heel veel problemen.
Waar is de politieke partij die hier echt een speerpunt van gaat maken? De WvW??? De Waarde van Werk. Mijn stem hebben ze alvast!
