13 oktober 2025 – Column Gerben H. Bakker: Disco Cor
Het is elf uur ’s avonds als ik onderuitgezakt zit op de bijrijdersstoel. Na het nuttigen van een varkenspoot in een Hamburgse bierkelder brengt de buschauffeur Cor ons terug naar het hotel in Bremen. De stromende regen maakt dat de autobahn ook op dit tijdstip niet meewerkt. Het was een drukke dag met een bedrijfsbezoek aan Airbus en ontvangsten bij een Grundschule en een Berufliche Schule in de benen. Bij de eerstgenoemde vliegtuigbouwer waren we ook nog eens gestuit op de Duitse püntlichheid; er bleek een verschil te zijn tussen mijn draaiboek en dat van hen. En neemt u één ding van mij aan: Het kost heel wat doorzettingsvermogen en telefoontjes om een toegewijde Duitse gids van zijn plan af te brengen.
Maar ik laat mij niet uit het veld slaan; de titel van de reis had ik immers ‘Wir machen das’ gedoopt. In twee volle en gevarieerde dagen heeft mijn reisgezelschap van professionals uit onderwijs en techniek een goed beeld gekregen van de technische motor van Europa.
‘Het kost heel wat doorzettingsvermogen en telefoontjes om een toegewijde Duitse gids van zijn plan af te brengen’.
Toen de eerste deelnemers net waren weggedommeld klonk daar opeens Dennie Christiaan Marsupilami als een boze droom. Het was echter onze buschauffeur die trakteerde ons trakteerde op een disco-quiz uit zijn speakers. Aangezien ik het reisprogramma zelf zorgvuldig had samengesteld wist ik dat dit toch niet de bedoeling kon zijn. Na twee dagen Duitse püntlichheid stond ook ik op mijn strepen en was ik voornemens het nachtprogramma eigenhandig bij te sturen. Tot mijn verbazing schalden de eerste antwoorden echter al door de bus. Toen even later ook de bangers van LUV uit volle borst werden meegezongen moest ik mijn meerdere erkennen in disco Cor. Hij wist zelfs op dit onmogelijke moment met het meest kansloze repertoire de sfeer er weer in te brengen. En ook bij onze aankomst in Bremen bleef het nog lang onrustig gezien de kleine oogjes bij het ontbijt. ‘Geef die man een standbeeld’, las ik terug in de enquête onder de deelnemers.
‘Geef die man een standbeeld’, las ik terug in de enquête onder de deelnemers.
Gezelligheid heeft een functie. Na terugkomst heeft de samenwerking tussen alle deelnemers een belangrijke impuls gekregen. Dit door een cocktail van de opgedane vakinhoudelijke kennis, de ervaring en de investering in de persoonlijke contacten. Al na de eerste stop viel mij op dat er volop van plaats gewisseld werd in de bus, en dat door mensen die elkaar voor een belangrijk deel niet kenden.
De studiereis heeft zelfs twee transfers opgeleverd die van de ene werkgever naar de andere in de bus zijn gegaan. Iets dat mij blijkbaar niet wordt aangerekend; voor volgend jaar mag ik in ieder geval weer een nieuwe reis samenstellen. Onderwerp van de reis is Brainport Eindhoven; het cluster van hightech maakindustrie in- en rond Eindhoven. Zelf ben ik in ieder geval ongelofelijk benieuwd hoe de samenwerking tussen bedrijfsleven, onderwijs en overheid hier heeft geleid tot dit wereldwijde succes. Dit moet toch tot de verbeelding spreken. Wie durft stapt in. Hopelijk ben je goed bij stem.
Gerben H. Bakker is projectleider van TechniekPact Westfriesland. TechniekPact is onderdeel van het landelijke programma Sterk techniekonderwijs, heeft als doel het tekort aan technisch geschoolde arbeidskrachten in de regio aan te pakken. Hij schrijft columns op persoonlijke titel.
